18 Nisan 2012 Çarşamba

Anne İş'te



Defne 17 aylık oldu,bahar geldi,bana da iş yolları göründü.Kızım karnımda 2 aylıkken bıraktığım iş hayatına geri döndüm.Bu arada hayatımın en güzel,en sakin,en umutlu,en heyecanlı,en uykusuz ama en mutlu 25 ayını yaşadım.Sadece kızımlaydım.Şimdi evde ananesiyle oynuyor.Saat 2 gibi uyuyor,uyandığında babası gelmiş oluyor,ondan 2 saat sonra da ben.Akşam 3-4 saatimiz var birbirimize doymak için.Önce uzun uzun emzirme sonra oyun.Ne iş ne yemek sadece Defne(Annem sayesinde bu rahatlık tabi ki).Şükürler olsun ki anne diye ağlamamış hiç.Ananesi ve  babası o kadar güzel oyalıyor ki.

Canım annem benim senin ne hakkını ödeyebilirim ne de Defne yi senden başkasına emanet edebilirim.Allah sana çok güç sağlık versin güzel annem.

Vee kızımın gece uykusunda bile sayıkladığı dedesii.Defnenin  dedee diye her seslenişinde sevinçten tavana kadar zıplayan kocaman yürekli babam.Nolurdu şu sigarayı içmesen,sonsuza kadar yaşa istiyorum çok mu?


Dünyanın en iyi babası ,en anlayışlı en yardımsever kocası ,benim aşkım ..Öğle tatillerinde o yolu koşa gelip yemek bile yemeden sadece kızıyla ilgilenerek geçiren sevgilim benim.Defne büyüsün birrrr bir anlatacağım nasıl eşsiz bir baba olduğunu:)

Ne kadar şanslı olduğumun farkındayım ve hergün dua ediyorum Allah a sizleri başımdan eksik etmesin diye.Aydın ın dediği gibi yaşamaya gelmişim bu dünyaya.Defnem mutlu ben mutlu:)




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder